XX. mendeko Euskararen Corpus estatistikoa
Testuingurua
Ruwet-ek (1976) frantsesarentzat ematen dituen honako bi adibide hauetan gertatzen denaren pareko izango litzateke euskaraz behar dugun transformazioa ere:
Euskaraz, hala ere, gauzak apur bat ilunago gertatzen dira, ez baitugu
Hortaz, bi egituren artean
Transformazio honek ongi zehaztu beharko luke perpaus txertatuaren sujetoa PRO denean bakarrik dela posible eta, gainera, dirudienez PRO horrek ez luke erreferentzia zehaztua izango, gorago esan dugunaren arabera.
Hortaz, -TZEN agertzea transformazio horren ondorio bat izango litzateke.
Noski, -TZEN agertzea ez litzateke derrigorrezko.
Gaztelaniazko
Eta funtsean gorago aipatu ditugun baldintzetan gertatuko litzateke transformazio hori: alegia perpaus txertatuko sujetoa PRO denean eta aditza iragankorra (21) . Perpaus hauek ontzat ematen badira, esan nahi du euskaraz gauzak ez direla hemen agertzen ditugun bezala, zeren, bertso horietan, nik ulertzen ditudan bezala behintzat, badirudi ez dela objetoa
Extraposizio edo bazterreratze (Josean Mujikak dioen bezala) (22)
Extraposizio horrek perpausaren IS-ren lekua hutsik uztean, libre egongo litzateke perpaus txertatuko IS objetoak bete dezan hutsune hori.
Horrela, ondoko perpaus honek, (53)-k alegia, (54) egitura izango luke: (...).